Dünyanın uzak köşelerinde yaşayan toplumların bir parçası olmak sanıldığı kadar kolay değildi. Bu yüzden zaman içinde karmaşık ve çoğu zaman acımasız kabul törenleri icat edildi. Bunlar cesaret, erkeklik veya kadınlık testleriydi. Bu zorlu inisiyasyon ayinlerini geçenler, ailenin tam teşekküllü üyeleri olarak kabul edildi. Ancak bu testler basit veya barışçıl gibi görülsede. Uygulamaları insanı dehşete düşürecek kadar korkunçtu.

Başlatma Ayini 1: Amazon'da Sokan Karıncalardan Kurtulmak

Amazon'un derinliklerinde yaşayan Sateré-Mawé halkı , Brezilya'nın en eski yerli kabilelerinden biridir . Sayıları 10.000'den biraz fazla olan  Sateré-Mawé halkının, diğer Amazon kabileleri gibi oldukça ürkütücü kabül törenleri vardı. Diğer kabilelere göre Sateré-Mawé halkının törenleri açık ara en acımasız olanıydı.

Sateré-Mawé kabilesi oldukça karmaşık ve can yakıcı bir erkeklik testi uyguluyordu. Bu kabul törenini geçenler, korkunç bir üne sahip korkusuz savaşçılar oluyordu. Ama korkusuz savaşçı olmak için  hayatlarının en acı veren günlerini yaşamak Kurşun Karınca ( Paraponera Clavata )ile yüzleşmek zorundaydılar.

Kabilelerin yaşlıları yakalamak için Kurşun karıncaları ürettikleri doğal bir yatıştırıcı ile sakinleştirir sonra ellerine alırlardı. Aksi halde karınca ısırığı onların günlerce acı içinde kıvranmasına neden olurdu. Karıncalar palmiye yapraklarından yapılmış, fırın eldiveni genişliğinde sözde eldivenlerin içine tıka basa doldurulur, daha sonrakabilenin genç çocuklarına ellerini eldivenlerin içine sokmaları istenirdi. Kabilenin genç çocukları bu eldivenleri beş dakikadan fazla giyerek inisiyasyon ayinine tamamlamaya çalışırlardı. Bu kısacık bu beş dakika gençlerin inanılmaz acılarla kıvranmasına neden olurdu.Sateré-Mawé gençlerinin nasıl bir acıya maruz kaldığını öğrenmek için bu eldivenleri bir-iki dakika takanlar böyle bir acının bir erkeğin yaşayabileceği hiçbir şeye benzemediği ifade ediyorlardı.

Karıncalı eldiven çilesi bittiğinde, genç çocukalar korkunç bir ıstırap içinde kalırlar. Karınca zehiri vücudlarında gezinir, onları uyuşturur ve şiddetli ağrı nedeniyle halüsinasyonlara neden olur. Elleri felç olur ve şiddetli titremeler vücudlarını sürekli, bazen günlerce sallar. Ama bu, kabul töreninin sadece ilk kısmıdır. Bir savaşçı olmak için, çocukların birkaç ay boyunca aynı süreci yirmi kez tamamlaması gerekir.

Bireysel potansiyel savaşçılar için bir kabul töreni olan aslan avında Masai savaşçılarının bir heykeli. ( YURT DIŞI Geçişler )

Başlatma Ayini 2: Afrika'nın Masai Aslan Avı

Masailer , Afrika'nın en iyi bilinen antik kabilelerinden biridir. Afrika Büyük Gölleri yakınında yaşayan bu insanlar, benzersiz kıyafetleri, gelenekleri ve çok eski bir yaşam tarzıyla gurur duyarlar. Benzersiz kıyafetlei gibi kabul törenleride oldukça renkli ve korkutucudur 

Masailerin çok zorlu bir geçiş ayini olan aslan avı, yetenekli çocukları cesur savaşçılar haline getirmeyi amaçlıyordu. Ama meydan okuma çok büyüktü. Bunu üstlenenler büyük bir cesaret göstermek zorundaydılar. 

Eski zamanlarda, dış dünyayla temastan önce hem aslanların hem de Masailerin popülasyonları çok yüksekti. Bu yüzden yaşlılar genç erkekleri tek başlarına aslan avına çıkmaya teşvik etti . Elinde sadece mızrak bulunan genç savaşçı, kimsenin yardımı olmadan, bir erkek aslanla dövüşmek ve onu öldürmek zorundaydı.Bu görevde yalnızca en cesur “geleceğin” savaşçıları başarılı olabilirdi.Başarısız olanlarsa ya aslana yem olur, yada kabileden sürülürlerdi

Masailer aslan avlama konusunada  bazı kurallar getirmişlerdi. Savaşçıların hasta, zehirlenmiş, kapana kısılmış veya başka bir şekilde aciz aslanları avlayamasa yasaktı. Ayrıca kurallar dişi aslanların avlanmasını yasaklıyordu. Masailer dişi aslanları her türden yaşamın taşıyıcıları olarak görüyordu. Bu nedenle sadece çok tehlikeli  erkek aslanlar avlanmasına izin veriliyordu.

Ancak yıllar geçtikçe aslan popülasyonları önemli ölçüde azaldı ve onları avlamak zorlaştı. Böylece Masailer, daha fazla başarı sağlayan grup avı olan olamayio'yu geliştirdi. Ancak buna rağmen, uygulama tarihin en korkunç kabul törenlerinden biri olmaya devam etti

Kendinizi bir mızrakla silahlanmış azgın bir aslanla karşı karşıya olduğunuzu hayal edince, bunun neden sadece en cesurlara mahsus bir ayin olduğunu hemen anlayacaksınız.

Başlatma Ayini 3: Ölümcül Vanuatu Kara Dalışı Ritüeli

Heyecan arayanlar, bacaklarına elastik bungee kordonları bağlanmış zıplamanın telaşını yakalamak için eğlence parklarına ve macera merkezlerine akın etmelerinden çok önce, Vanuatu Pentecost Adası'nın adamları eski kara dalış ritüelini uyguluyorlardı.

Bungee jumping'in erken bir öncüsü olan ada adamları, geleneksel bir topluluk ritüeli ve genç erkekler için önemli bir geçit töreninde bacaklarının etrafına sadece ağaç asmaları bağlayarak atlamak için tahta kuleler inşa ediyorlar.

Kara dalışı, yıllık hasat ritüelinin bir parçası olarak Nisan'dan Haziran'a kadar yapılır. Zamanlamanın başka bir pratik nedeni daha var - sadece asmalar muhafaza etmek ıslak ve özle dolu olduklarında elastikiyetleri vardır, bu nedenle sıçramalar ancak yağışlı mevsimden sonra dalgıçların ağırlığını taşıyacak kadar güçlü olduklarından emin olduklarında yapılabilir.

Bu dalışın hem toplumsal hem de kişisel önemi vardır. İyi bir dalışın gelecek yıl bol miktarda yam hasadı sağlayacağına inanılıyor. Ek olarak, önemli bir erkeklik ritüeli ve bir törendir. geçit erkekler için.

Erkekler sünnet olduklarında yaklaşık yedi veya sekiz yaşlarında ilk dalışlarını tamamlarlar ve toplumlarının gözünde erkekliğe geçtiği kabul edilir. Geleneksel olarak, atlayışa sadece erkeklerin katılmasına izin verilirdi. Kadınlar ise atlayışı yapanı izler ola manevi olarak destek verirlerdi.

Erkekler dalış ritüelinden önceki ayı kulübelerde birlikte yaşayarak, atlayacakları kompleks ahşap kuleyi inşa ederek geçirirler. Her kule, daha genç ve daha deneyimsiz dalgıçların yukarı çıkabilmeleri için farklı yüksekliklere yerleştirilmiş çeşitli farklı dalış tahtaları ile inşa edilmiştir.

Bu hazırlık döneminde, kadınlarla herhangi bir etkileşime girmemeleri gerekiyor, bunun yerine bu zamanı atlamaya hazırlanmak için zihinlerini temizlemek ve arındırmak için harcıyorlar. Onlar ayrıca izin verilmedi dalış sırasında herhangi bir uğurlu takı takmak, bunu yapmanın aslında tehlikeli ve potansiyel olarak yaşamı tehdit eden bir dalışla sonuçlanacağından korkarak.

Atlama zamanı geldiğinde, her asma titizlikle yapılır, köyün büyükleri tarafından dalgıcın boyuna ve kilosuna uyması için gerekli ayarlamalardan geçerdi. İki sarmaşık dalgıcın ayak bileklerine bağlanırken, alttaki kadınlar ve çocuklar onlara moral verirdi

Atlayacak kişiyi, emniyete almak için sarmaşıklar kollarının ve göğsünün üzerinden geçirilirdi. Kuleden atlayacak kişi, atlayış sırasında kuleye çarpmamak için kendisini kuleden uzak bir noktaya fırlatmak zorundaydı. Aşağı düştüğü zaman zaman, genellikle omuzları veya başı yerdeki otlara değerdi. Kulenin altında bulunan erkekler onun zarar görmediğinden emin olmak için yanına giderek onun ayağa kalkmasına yardım ederlerdi.

Eski kökenlere sahip olmasına rağmen, kara dalışı son yıllarda popüler bir turistik cazibe merkezi haline geldi. Bu özel ritüelin haberi yayıldıkça, pek çok ilgili turist olayı görmek için Vanuatu'ya akın ediyor ve kara dalgıçlarını iş başında yakalamayı umuyor.

Macera arayanlar büyük paralar karşılığında kulelerden atlamak  izin almaya çalışırlardı. ilgili güvenlik riskleri nedeniyle istekler ya reddedilir yada sadece en alt panolardan atlamalarına izin verilirdi. Dışarıdan gelen ilgiye rağmen, ritüel şu an için Pentekost Adası'ndaki erkekler için ayrılmış etkileyici bir ritüeldir

Matsë Kabilesinin Brezilya ormanındaki dört aşamalı kabul töreni, Dev Maymun Kurbağasının zehrini bir kabile üyesinin kanına enjekte etmeyi içerir. ( Xapiriground )

Başlatma Ayini #4: Matsë Kabilesinin Dayanılmaz Yargılamaları

Matis olarak da bilinen Matsë Kızılderilileri, Brezilya'nın en uzak Amazon kabilelerinden biridir. Batı Brezilya'nın izole ormanlık alanlarında derinlerde yaşayan Matis kabilesi, 1970'lerde keşfedildi. O zamana kadar kabile üyeleri, ağaç gölgeliklerinin üzerinde uçan yolcu uçaklarının atalarının ruhları olduğuna inanıyorlardı. Daha alçaktan uçan daha küçük iki kişilik uçaklar ise zararlı iblis ruhları olarak kabul edildi. Bağışıklık sistemleri   Çiçek hastalığına karşı dayanıklı değildi. Bu nedenle dış temas neredeyse kabileyi yok ediyordu.Neyse ki, kabile az sayıda da olsa hayatta kalmayı başardı.  

Matsë Kızılderilileri ürkütücü inisiyasyon ayinleri dört ayrı aşamada gerçekleşir.

Matis kabilesinden bir çocuğun erkekliğe erişmeden önce diğer erkeklerle birlikte avlanmaya layık olduğunu kanıtlaması gerekirdi. Bunu yapmak için, onu büyük bir tehlikeye ve büyük acıya sokan dört aşamalı karmaşık bir deneme olan inisiyasyon törenlerini geçmesi gerekiyordu.

Denemenin ilk kısmı, geçici olarak kendi kendini körlemeden oluşmaktadır. Çocuk, acı ve tehlikeli bir zehir karışımını doğrudan gözlerine koyar, yaşlılar, görme yetisi geri geldiğinde çocuğun güçlendiğine, daha iyi bir avcı olacağına, duyularını güçlendireceğine ve vizyonunu geliştireceğine inanırlardı.

Daha sonra, çocuk diğer erkekler tarafından acımasızca kırbaçlanır ve dövülürdü. Rattan bitkisinin sapları ile yapılan kırbaçlamanın tembelliğin giderilmesine yardımcı olacağına inanılırdı.

Dört aşamalı denemenin bir sonraki adımı daha da aşırıdır. Brezilya ormanlarının zehirli hayvanları arasında yer alan Phyllomedusa bicolor (Dev Maymun Kurbağa)dan elde edilen zehir ,genç adamın doğrudan kan dolaşımına  enjekte edilir, kanına kurbağa zehri karışan çocuk hemen kusmaz ise kan dolaşımına yeniden zehir enjekte edilirdi. 

Vücuduna iki defa zehir verilen genç büyük bir acı ve şiddetli ağrılar içinde kıvranmaya başlardı. Baş dönmesi, şiddetli kusma, kontrolsüz bağırsak hareketleri, baş ağrısı, halüsinasyon ve el ve ayaklarda geçici felçler en önemli belirtilerdi . Sınavı başarıyla geçen gencin gücünü ve dayanıklığını artırdığına inanılırdı.

Son olarak, dördüncü aşamada, inisiye (inisiye özel bazı şartları yerine getirerek herkesin sahip olamayacağı sırlara erişmiş kişi. bilinen tüm tarih boyunca dünyayı yönetmiş insanların çok büyük bölümü birer inisiyedir. herkesin almadığı eğitimleri almış, herkesin bilmediklerini bilmişler. böyle olması da normaldir.)  olarak adlandırılmak istenen gençin vücudu zehirli bir bitkinin yaprakları ile ovulur. Saatlerce süren bu ovma işleminin erkeğe sabırla yardımcı olduğuna inanılırdı. Ama ovma işlemi sırasında meydana gelen kızarıklıklar şiddetli ağrılara neden olurdu. 

Erkekler, ancak bu zorlu kabul törenlerini tamamladıktan sonra, avda diğerlerine eşlik etmeye layık görülürlerdi. Ama bu işlem her önemli av gezisinden önce birçok kez tekrarlanırdı.

George Catlin tarafından bu resimde tasvir edilen Mandan Okipa Ruh Töreni, inisiyeleri kaslarından asmayı ve onları dövmeyi içeriyordu. ( George Catlin / Kamu malı )

İnisiyasyon Ayini 5: Mandan Okipa Ruh Seremonisi

Amerika'nın Great Plains bölgesindeki Mandan kabilesi , kıtanın en bilinen ve en iyi belgelenmiş kabilelerinden biridir. Şu anda Kuzey Dakota olan bölgede yaşıyorlardı ve büyük ticaret kabilelerinden biriydiler ve mısır üretiminde mükemmeldiler. Ayrıca, hepsi 1700'lerin sonlarında ve 1800'lerin başlarında Avrupalı ​​kaşifler tarafından iyi belgelenmiş olan karmaşık bir gelenekler ve inançlar dizisine sahiptiler. Bunlardan biri Okipa veya Sun Dance töreniydi. Kabile için en yüksek önceliğe sahip dini bir törendi, ama aynı zamanda genç savaşçılara kabilenin saygı duyulan ve hayran olunan üyeleri olma şansı sunan bir kabul töreniydi.

Okipa'nın en az üç amacı vardı: kabilenin ilkel selden kurtuluşunun yıllık anılması (mitlerine göre), eski ruhlarla iletişim kurmak ve bufaloları çağırmak ve bireylere (genellikle erkekler) tamamlama şansı vermek. Cesaretlerini ve bağlılıklarını kanıtlamak için her şeye kadir ruha verilen yeminler. Ancak herkes bu acımasız törene dayanamadı. Bu şiddetli geçit töreninden yalnızca en cesur savaşçılar geçebilirdi.

Çileden önce, seçilmiş savaşçılar dört gün boyunca yemek yemez, içmez veya uyumazlardı. Daha sonra, çilenin başladığı büyük kulübeye götürülülerdi. Yaşlılar omuzlarını ve göğüslerini delerek, şişleri kasların arkasına sokarken, gülümseyerek oturmaları gerekiyordu. Daha sonra, şişlere ipler bağlanır ve savaşçılar kulübenin tavanına asılır, bayılana kadar orada asılı kalılardı.

Yaşlılar, kaslarındaki ıstırabı ve gerilimi artırmak için bacaklarına daha fazla ağırlık eklerdi. Çilenin son adımında, askıdan indirilen erkekler, şişlerin yanında deriden ayrılıncaya kadar ağırlıklarını arkalarında sürükleyerek köyün etrafında yarışacaklardı. Bu, zorlu koşturmacada bir çilenin sonu olurdu Daha sonra şişler çıkartılır yaraları kabile büyücülerinin hazırladığı melhemlerle iyiliştirilmeye çalışılırdı. Sonuçlar her zaman kabile büyüklerinin istediği gibi gitmezdi. Bazıları askıda oldukları sırada, bazılarıda askıdan indirildikten sonra ölürdü. Bunun en önemli nedeni ise yaraların iltihaplanması  ve vücudun yoğun enfeksiyona dayanamamasıydı. Töreni başarı ile tamamlayarak ayağa kalkanlar, bir balta ile kestikler sol serçe parmaklarını kabilenin totemine sunarlardı.

Ayini hayatlarında iki kez tamamlayan erkekler, kabilelerinde sonsuz bir ün kazanacaktı.

Etiyopya'nın güneybatısındaki Hamar halkı, aynı zamanda tehlikeli ve bazen de ölümcül olan boğa atlama inisiyasyon törenleriyle ünlüdür!  Bu fotoğraf onların bu ayin için hazırlandıklarını gösteriyor.  (veleknez / Adobe Stock)

Topluluğunuzun Bir Parçası Olmak İçin Ne Yapardınız?

İlkel toplumlarda, genç cesurlar ve sözde savaşçılar, topluluğun kanıtlanmış bir üyesi olabilmek için her şeyi tamamlamaya hazırdı. Bir ömür boyu sürecek bir maceraydı, herkesin alçak sesle konuştuğu yıllık olay. Bu testleri tamamlamayan erkekler ve kadınlar, cesaretten ve cinsiyet özelliklerinden yoksun olarak hor görülürdü

Bu inisiyasyon ayinlerinin büyük cesaret ve dayanıklılık gerektirdiğine ve inisiyeleri hayatlarının geri kalanında daha sert ve daha cesur bıraktığına şüphe yok. Ama aynı zamanda aptalca ve tehlikeliydiler ve gençleri büyük riske attılar. Bazen bu kabul törenleri ölümle sonuçlanırdı. Ancak bu ayinleri uygulayan insanlar için ölüm, büyük ruhların isteğiydi.

Kaynak: ANCİENT-ORİGİNS.NET

Kaynak: Moğolbay

Yazan:Aleksa Vučković